این روزها گاهی دلتنگ میشوم....گاهی بغض میکنم...اما گاهی چنان شادم که به آسمان میرسم....

این روزها زندگی مسیر جدیدی برای من در نظر گرفته و با سیاست مخصوص خودش مرا از شهربانی راهی اردبیل کرده

اردبیل شهر چشمه های آب گرم با آب و هوایی عالی شهر زیبا و صمیمی

اما دلتنگم میمند من....

دلتنگ خانواده ،خاطراتم،دوستانم......و دلم سخت بوییدن را می خواهد ،بوی گل های محمدی،نسترن های سفید،بید مشک های عاشق،بابونه های فروتنت...و غرق شدن میان لاله های وحشی ،گل های کبک....

مزه ماس سیب ترش،بادوام و.....

میمند من، من برخواهم گشت..با کوله باری از تجربه،فن و دانش

پس تا آمدن من مراقب زیبایی هایت باش

ابرو آیینه وماه

رنگشان گشته سیاه

دل سنگ وغم یار

آبرو داده به باد

سیبی خواهم چید از درختی پر بار

ازدرختی که دلش می کند یاد بهار

شاخه ای از گل یاس من ندادم به بهار

چون که هر شاخه ی گل می دهدبوی بهار

گریه هایم اوج ویرانیست حرفش را نزن                                                            

                                                ابتدای یک پشیمانیست حرفش را نزن

در سوت لحظه هایم مانده ام اینجا غریب                                                              

                                               من سکوتم اوج حیرانیست حرفش را نزن